Prolog

Oczami Eweliny

Rano, jak rano. Pada deszcz i jest zimno. Wstałam z łóżka i popatrzyłam na zegarek. - 8:20- pomyślałam.

Na szczęście są wakacje. Weszłam do łazienki i ubrałam się w to, a włosy związałam w koka.

- Ewelina, obudź siostrę i choć cię na śniadanie- krzyknęła mama

- Dobrze- odkrzyknęłam. Pobiegłam do pokoju obok. Nagle zobaczyłam, że Wiktoria siedzi z telefonem w ręku i komputerem na kolanach.

- Co robisz?- zapytałam

- Chcę załatwić bilety i wejściówki za kulisy na koncert One Direction- odpowiedziała

- Aha

- Dobra cicho- powiedziała- trzy, dwa, jeden!- i kliknęła. Podeszłam do niej i zapatrzyłam się w ekran. Na środku było napisane " Brawo, 4 bilety i wejściówki za kulisy na 1D są twoje".

- Aaaaa, udało się!!- krzyknęłam

- Noooooo!- wrzasnęła- tylko trzeba mamę poprosić, żeby nas póściła do Londynu- posmutniała

- To chodź- powiedziałam i wyszłyśmy z pokoju. Na schodach wymyślałyśmy jak to powiedzieć.

- Mamo, musimy ci coś powiedzieć

- Ja też

- To ty mów pierwsza- zaproponowała Wika

- Dobrze. A więc, dostałam pracę w Londynie- zaczęła- i chcę, żebyśmy się tam przeprowadziły

- O matko, ale czad- powiedziałam 

- A wy o czym chciałyście mi powiedzieć?

- O tym, że kupiłam bilety na One Direction i chciałyśmy iść, ale był w Londynie lecz teraz nie ma problemu jeśli tam się przeprowadzamy- wyjaśniła Wiki

- Aha i jeszcze coś Emilka i Weronika też się z nami przeprowadzają, ponieważ ich rodzice pracowali ze mną, pamiętacie?

- Tak- odpowiedziały jednocześnie